Suç ve cezasızlık

Kadın olmak her dönem zor olmuştu. Fakat uygulanan yanlış politiklar nedeniyle kadın cinayetleri ve şiddet gitgide artıyor.

Sadece kadınlar üzerindeki şiddet de değil üstelik!

Çocuklara, hayvanlara, doğaya sirayet eden toplumsal bir şiddet**** bahsediyoruz. Birbiri arkasına gelen şiddet haberleri ile dolu bir Türkiye.

Narin cinayetini hazmedemeden, sıla bebeğe yapılan vahşetle sarsıldık. Tabi bu arada klişe haline gelen kadın cinayetleri de devam ediyordu. Surlarda ki dehşet verici olaya çevirdik gözlerimizi. İkbal ve Ayşenur’un cani bir psikopat tarafından öldürülmesiyle kanımız dondu.

Daha kötü ne olabilir ki, dedik.

Daha kötüsü de oldu!

Her gün adalete olan inancımızı kaybetmişken, bir de vicdanımızı kaybettiğmiz ‘yeni doğan çetesiyle’ neye uğradığımızı şaşırdık.

Bu kadar da olmaz dedik!

Ama bu kadar da oldu…

Hangi tarafa bakacağımızı neye üzüleceğimizi bilemez olduk. Bu da bizi sersemleştirip, bir yerden sonra duyduğumuz haberlere şaşırmayıp, ‘olabilir‘ der duruma geldik.

Bir de, bu toplumsal çürümüşlüğün içerisinde çocuk büyütmek de çok zor. Ebeveynler tüm bu kötü olaylar içerisinde, nasıl bir gelecek hazırlayacak?

Hangi psikolojiyle bunu yapacak?

Nasıl koruyacak? Ve kimden koruyacak?

Bu devirde ebeveyn olmak da zor, çocuk olmak da zor.

Suç ve ceza ikisi de aynı oranda olmalı. Suçun olduğu bir yerde cezasızlık işlenirse, ki işleniyor. Bu yüzden bugün her yer suç mahali olmuş vaziyette. Suç işleyeni, ruh hastası olanı kontrol altına almayıp dışarı saldığımızda, her gün masum, günahsız canlarımızı kaybettik, kaybediyoruz…

Velhasıl, Doğru politikayla bu bozuk düzenin, bir şekilde altını üstüne getirmemiz lazım.

…