Şiir, var olana teslimiyet midir, usul usul kelimeler yumağından oluşan?<strong>Şiir, dehrin hem hazanını hem sefasını harmanlayıp, insana sunulan acı reçetesi mi, şairlerin</strong>?Şiir, siyasanın emrinde şairin söze dönüşen icraati midir?<strong>Şiir, karıncanın ayak seslerine kulak kabartan şairin, duyabildiği oranda terennümü müdür, canlılığın?</strong>Şiir, insan kimyasının mayası mıdır, hayatı sürükleyen esrar?<strong>Şiir, şarkının ve dahi türkünün, her musıkînin ruha seslenişi midir, şairlerin?</strong>Şiir, yalnızlığın girdabında boğulmaya yüz tutmuş şairin çırpınışı kabul edilir mi?<strong>Şiir, olması gerekenle mümkün olmayan arasında şairin karamsar ruh hali midir?</strong>Şiir, havada yorgun ellerin dua kabul olunmadıkça inmeyen şekli midir?<strong>Şiir, gülün usaresi midir, binlerce yıldır, şairlerin vaz geçmediği sır?</strong>Şiir, hayatın güzelliklerine maske olan çirkinliğin yırtılması mıdır, orta yerinden?<strong>Şiir, güzelliklerin dile getirilmesinde, acıların ortaya dökülmesinde, mutluluğun ifade edilmesinde araç mıdır?</strong>Şiir, anneye sunulan evladının kanlı gömleği midir, yas tutulması için?<strong>Şiir, sevgiliye unutulmamak için kenarı işlemeli dest-mal mıdır, gözyaşıyla ıslatılan?</strong>Şiir, yüreğe sevda adına atılan ok mudur, bağrı hûn kılan söz mızrağı?<strong>Ne söylesek beyhudedir, tanımı yüzlerce ifadeyle tamamlanmayan uğraş.</strong>Bir yoksulun dilinde ekmek parçasına dönüşür, ruhun açlığını bastırmak için.<strong>Bir ezilmişin dilinde intikama devşirilir, gelecek günlere umutla bakma adına.</strong>Bir âşığın titreyen gönlünde ince hastalığın habercisidir, umutsuzluk adına.Neler neler anlatılmaz ki, kamışla kâğıdın vuslatında?<strong>Fikrin takipçisi, Elif’in aydınlığıdır.</strong>Şairin kalesidir, kıyametidir.<strong>Kuzunun melemesi, serçenin uçuşu, kartalın süzülmesi, bülbülün inlemesidir.</strong><strong>Asumanın gözyaşı, ağacın göğermesi, dalın uzaması, tomurcukların patlaması, tohumun çatlamasıdır.</strong>Şüphenin gidericisi, edebin hali, dostluğun eli, deryada damladır.<strong>Nemruda haber, Firavuna deprem, gafile uyarı, delalete düşene dönüş için ihbardır.</strong>Suya nazire, zamana yemin, enginlere yolculuktur.<strong>Göğe yakarış, karıncayla konuşma, su damlasıyla arkadaşlıktır.</strong><strong>Aşka şîr-pençedir.</strong><strong>Çobanın nağmesi, kuzunun süt emmesi, kavalın sesi, suların çağıldayarak akmasıdır.</strong><strong>Duaya kardeşlik, yoksulla arkadaşlık, dost olanla sırdaşlıktır.</strong>Yemeğe tuz, dilde bereket, ruhta huzurdur.<strong>Zenciliği kabulleniş, köleliğe direniş, emperyalizme başkaldırı, Kızılderilileri sevmektir.</strong>Aşığın sitemi, tespihin danesi, gözün yaşıdır.<strong>Çocuğa şefkat, yaşlıya hürmet, memlekete hasrettir.</strong>Dürüstlüğe davetiye, yalana karşı koyuş, ihanete cevap, sırdaşlığa devamdır.<strong>Felsefî yalnızlıktır.</strong>Bülbülün çilesidir.<strong>Zulme direniş, haksızlığa başkaldırı, zalimi reddediş, güçsüzün dili, mazlumun kalesidir.</strong>Hüznün izdüşümü, topluca kızgınlık, önemsenmemeye kırgınlıktır.<strong>Birlikte tebessüm, sanatkârın cevheri, toprağın beklediği, gökyüzünün yorganı,şairin muhabbeti, merhametin seslendiricisi, varlıkta yokoluştur.</strong>Yusuf’a sabır, Zeliha’ya bekleyiş, Leyla’ya hasret, Mecnun’a sığınak, Ferhad’a sitem, Şirin’e müjde, Kerem’e umut, Aslı’ya işaret, Mem’e sabır, Zinn’e vuslattır.<strong>Şiir, yeryüzünde olması gerekene varırken çekilen kahrın gönülden dile akseden yansıyışı, uğranılan ihanetlerin özeti, arkadan vurulmaların ruha verdiği acıların kendisidir.</strong>Şiir, insanlığı ahtapot kollarına alan, sömüren, yok eden kapitalizme ve uşaklarına sesin en yüksek perdesinden yüreği güçlü insanların cesaretle karşı koyuşudur.<strong>Şiir, vahşi kapitalizmin, emperyalizmin insanlığı kendisine köle edip, sadece kendisine çalışmasının dışında hiçbir yolu açmadığı günümüz ortamında, haksızlıklara ve her türlü zulme karşı koyuşun vazgeçilmez adıdır.</strong>Şiir, parçalanmış coğrafyaları daha da küçülten, insana demokrasya adına gözyaşı, kan, acı, ölüm getiren kim olursa olsun, hepsine yüreğin nefreti, dilin isyanı, bedenin hareketliliğidir.<strong>Şiir, Mevlana’nın Şems’e hürmeti, Yunus’un Tapduk’a bağlılığı, AhmedeHane’nin memleketine sevdasıdır.</strong>Şiir, Hilâlle Ehl-i Salib’in yeryüzünde devirler içinde galip-mağlup olma şeklinin mısralara aksediş şeklidir.<strong>Şiir, varlığını insanlığı bir birine düşürüp, kan ile vahşetle dünyada var olmayı şeref sayan emperyalizme karşı yalandan, riyadan, kibirden uzak Doğu’nun değerlerini savunmaktır.</strong>Şiir, birçok nimetle şereflendirilen ortadoğu’da açlığın, hastalığın, mazlum olma halinin tercümanlığı, petrol ağalarına duyulan öfkenin adıdır.