Şiddete hayır!

Son zamanlarda “sağlıkta şiddete hayır!” Sloganını çok duyuyoruz.  
Evet şiddete hayır ama her türlüsüne!  
Çok Uzun zamandır devlet hastanelerine gitmemiştim. Bir rahatsızlığımdan dolayı bu ara biraz sık gitmek durumunda kaldım.  
Ama neredeyse her gidişimde, sağlıkçılar ile hastalar arasında tartışma çıkıyordu. Ve en son bir baktım ki ben ve bir sağlıkçı tartışıyoruz.  
Ben yaşadığım olay ve gözlemlediğim tarafıyla ele alacağım konuyu.  
Bazı sağlıkçılar, hastalar üzerinden kendi egolarını tatmin ediyorlar. Hastaları bir çocuk gibi azarlama, emir kipi kullanma, sana bakışıyla, duruşuyla, gözleriyle seni yerden yere vurup sonra da bir güzel aşağılıyorlar.  
Hastane değil de askeriyede olduğunu hissettiren ortamın vermiş olduğu gerilimle, sen de gardını alıyorsun bir yerden sonra. Aynaya baktığında Öz saygını kaybetmemek adına.  
Yaptıkları iş çok zor ve yıpratıcı, kabul. Ama bu demek değil ki sistemin tüm hıncını ve öfkesini gariban hastaların üzerine kusup, bir kum torbası gibi görüp, gelen giden vursun!  
Mesela Orta yaşlarda bir kadın,  yanlış bir yere gelmiş. Karşı taraftaki sağlıkçı bağırarak, ezici bir tonlamayla kadını rencide ediyor.  
Ne hakla!   
Evet şiddete hayır ama sağlıkçıların da psikolojik şiddet uygulamaktan vazgeçmesi gerekiyor.  
İşini yapan sağlıkçılara, şiddet uygulayanlar ne kadar haksız ise zoraki sağlıkçıların da, uyguladıkları psikolojik şiddetinin de hak savunucusu olmak gerektiğinin kanaatindeyim. 
Oraya sanki zorla getirilmiş, herkesten ve her şeyden nefret eden bir yaklaşımla gelindiği zaman tartışma kaçınılmaz oluyor.  
Her iki taraf da  empati ve  saygıyla iletişim kurmalı.  
Biz gazeteciler her fırsatta zaten ‘sağlıkta şiddete hayır!’ diyor ve bunu gündeme getiriyoruz.  Ve yine bizler, topluma ayna tutan ve kimilerinin hoşuna gitmese bazı gerçekleri olduğu gibi yansıtmak durumdayız.  
Bu yüzden hastalara da şiddete hayır! Demekten geri durmayız. 
Sağlıklı günler dilerim...