Kadın, şiddet ve altın bilezik…

Bazen meslek kadınlar için önemli derler…Daha doğrusu meslek sahibi olmak. Hepimiz bir anadan bir babadan doğduk… Tıpkı Sezen Aksu’nun şarkı sözlerindeki gibi. Neden mi konuya oradan giriş yaptım. Çünkü maalesef bölgemizde sevgisizlikten kaçmak için kocaya varmış birçok kadın mevcut. Hepsi de anne babanın bir evladı iken genç yaşta evlilik yaparak koca evine sığınmış.

Kimisi mutlu olmuş kimisi de koca dayanağı mı dersin, psikolojik şiddet mi dersin, hakaret mi dersin… Adını siz koyun işte. Çırpındıkça yere batan nice evlilik… Hele de üstüne de çocuklar varsa, işin boyutu 2 kat daha zorlaşır. Gidemez kadın. Ne baba evine dönebilir çocukları olmadan ne de kimseye sesini duyurabilir. Dört duvar arasında ömrünü çürütür. Aslından bedenen var olup da HİÇ OLMAYAN BABA YA RAĞMEN çocukları için katlanır. Oysa bir el uzansa kurtulacak yeniden hayata dönecek. Bugüne kadar karşı komşunun evine dahi çıkmamışsa nasıl başaracak çocuklarıyla yeni bir yaşama başlamaya.

Oysa o kadının elinde altın bileziği olsa ah bir olsaydı tabi ki ne koca eline bakacak ne de baba evine … Dimdik duruşuyla mesleğinden aldığı cesaretle evliliğini sonlandırıp huzur ortamı içinde hem kendi ruh sağlığını hem de çocuklarının ruh sağlığını kurtaracaktı.

Meslek önemli! Hele de bölgemizdeki kız çocukları için daha çok önemli. Okuyun kızlar…Hayatta sağlam bir duruşunuz bir görüşünüz olsun diye okuyun!