En büyük günah nedir?

Yazar Khaled Hosseini, bu konuya dair şöyle diyor.

"Bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşamı çalmış olursun. Karısının elinden bir kocayı, çocuklarından bir babayı almış olursun. Yalan söylediğinde, birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalarsın. Hile yaptığın, birini aldattığın zaman doğruluğu, haklılığı çalmış olursun." diyor.

Yazarın dediğine göre, tek bir suç var. Diğer tüm suçlar onun türevi…

Yani biz buna ‘hırsızlık’ diyoruz.

Yıllarca emek verip, çalışarak, ter dökerek bunun karşılığında elde etmiş olduklarını, birileri gelip bir anda tüm emeğini çaldığında o çaresizliğin, acısını yaşayan bilir ancak.

Hırsızlık psikolojik, sosyolojik ya da devletlerin bilinçli ya da bilinçsiz uyguladıkları politikalar sonucu ile o toplumun en utanç verici tablosu oluyor.

Diyarbakır çok güzel bir memleket. Taşıyla, toprağıyla, suyuyla, zamana meydan okuyan surlarıyla, mimarisiyle ama bu güzelliklerin yanında maalesef ki adını bir de hırsızlık ile duyurdu.

Dünyaya baktığımız zaman gelişmekte ya da az gelişmiş ülkelerde hırsızlığın olduğunu görürüz.

Bunun nedeni elbette ki yoksulluk ya da yoksullaştırılmadır.

Norveç, Hollanda, İsviçre gibi ülkelerde ise hırsızlığın esamesi okunmaz. Buna ihtiyaç duymazlar. Sırf bu yüzden bu gibi devletler işsizlere, öğrencilere ya da zor durumda olan kişi ve ya kişilere her türlü maddi imkânı sağlıyorlar.

-Kimse ‘hırsız’ olarak anılmak istenmez.

Diyarbakırlılar, kendilerine yazılan bu onur kırıcı ve güven sarsıcı rolden çıkarak, öz benliğine sahip çıkıp kendine yakışır işlerle adını duyurmalı.

Bu yazıyı yazmamın sebebi de 2 gün önce hala taksitlerini ödediğim telefonun çalınmasının vermiş olduğu acıyla yazıyorum. Üstelik 4 ay önce yine çalınmıştı.

Her işimizi artık telefondan hal ediyoruz. Anılarımızın içerisinde olduğu kişiye özel bir cihaz. Ama tüm bilgilerimiz, emeklerimiz, anılarımızla beraber artık başkalarının elinde…

Kendi memleketime hiç ama hiç yakıştırmadığım bu hırsızlığın bir an önce son bulmasını temenni ediyorum. Üstelik küçücük çocukların elliyle yaptırılıyor olması da ayrı bir utanç.