"Adaletin bu mu dünya"...

Pahalılık herkesin gündeminde, herkesin konuştuğu ana gündem maddesi...  

Her gün temel ihtiyaçlarımızı karşılamak için markete, kasaba, fırına gittiğimizde her seferinde aaaa bu kadar mı oldu? deyip şaşırıyoruz. O kadar şaşırıyoruz ki göz bebeklerimiz artık kocaman oldu... Çoğumuz bunu içinde yaşarken kimimizde yüksek sesle nasıl olur bu kadar nasıl, nasıl diye soruyoruz içimizi ve cebimizi yakan sorularımızı. Ama herhangi bir muhatap olmadığı için cevapsız kalıyor ve gittikçe daha da kötüleşiyor bu durum... 

Temel ihtiyaç demişken ciddi bir barınma sorunumuz var. Türkiye’nin her yeri böyle ama kendi yaşadığım yerden bakacak olursak; durum çok kötü.   Diyarbakır’da binlerce bina ağır hasarlı ve bu insanlar, hatta bunun dışındaki yerli halkın da barınma ile ilgili sorun yaşadığı ortada. Ortalama bir yerde kira fiyatı 12 bin ila 15 bin arası. Asgari ücretle geçimini sağlayan çekirdek aileyi ele aldığımızda  bile kira bedelini ödeyemiyor. Daha altında bir yerde oturduklarını ya da oturmak zorunda olduklarını varsayalım yine asgari ücretin yarısından fazlası kiraya geri kalanı ise anca temel ihtiyaçlara hatta kabaca bir hesap yaptığında bile yetmediğini aslında biliyoruz. 

Asgari ücretin üzerinde olmamalı kiralar. En azından ortalama bir yer için böyle olmalı... serbest piyasa olmuş. Devlet bir sınır koymuş ama kimse dikkate almıyor. Çünkü herhangi bir yaptırımın olmadığını biliyor. Baktı kiracıya söz geçiremiyor evden çıkmasını istiyor. Yok dayım gelecek, yok kendim geleceğim deyip kiracıyı mağdur ediyor. Sonra istediği fiyata akla, mantığa, vicdana uymayacak, dudak uçuklatan fiyatlara kiraya veriliyor.  

Ha bide yeni bir moda çıkmış yok efendim memur şartı istiyormuş.  

Peki ya  geri kalan insanlar ne olacak?  

Ne olacak halimiz?  

Nasıl ödenecek bu kiralar?  

Nerede kaybettik vicdanımızı?  

Eskiden ayağımızı yorganımıza göre uzatabiliyorduk. Şimdi yorgan baya kısaldı, ayağımızı içimize çekiyoruz...  

İnsanlar temel ihtiyaçlarına bile yetemedikleri için mutsuz, umutsuz yaşıyorlar. Tabi yaşamak buysa.  

 ‘Adaletin bu mu dünya’ diyor, Selda Bağcan. Sıradaki şarkı benden, tüm kiracılara, artan fiyatlar karşısında ezilen, üzülen, kara kara düşünen halka  gelsin...