2 Hastane arasında liyakat, sadakat ve insan farkı…

Şahsi düşüncem Diyarbakır sağlık alalında iki ayağı kırılmış topal ördek misali debelenip duruyor.

Diyarbakır’ın sağlık sistemindeki engelli durumu ve sağlıksız, tüberküloz olmuş bünyesi ile şifadan çok hastalık saçtığına inanıyorum.

Hastanelerin başta hijyen ardından MRHS sisteminde randevu alamama, alınınca da çekilecek olan emar ve benzeri tetkikler için uzun günler vermesi büyük sıkıntı. Bu sıkıntılar ile uğraşamayacak kadar hasta, acil olanlar veya pislik içindeki ortamı midesi kaldıramayanlar da bu şekilde ÖZEL hastanelerin kucağına itiliyor. Velhasılı kelam DİYARBAKIR’da SAĞLIK SAĞLIKSIZ ve AĞIR YARALI.

Öte yandan geçtiğimiz günlerde bir yakınımız ki Elazığ ilinde ikamet etmekte, sağlık ocağından doktorunun şüphesi üzerine Elazığ Şehir Hastanesi, Gastro bölümüne sevk edilir. Sevk işlemi başlar başlamaz ve hastaneye girer girmez danışmada 2 görevli tarafından karşılanıp direkt ilgili bölüme sevk edilir. Yanına birde işlerini takip edecek olan nazik bir refakatçi veriliyor. Önce tamamen hijyenik bir ortamda kolonoskopi yapılıyor ve bir kitleye rastlanıyor ve biyopsiye gönderiliyor, şahıs evine uğrlanıyor. Biyopsi sonucu geldikten sonra refakat eden görevli arayıp bütün organizasyonun hazırlandığını, olmak isterse ameliyat gününü veriyor ve şahıs ile randevulaşıyor. O gün o saatte Elazığ şehir hastanesine gidildiğinde görevli şahıs hastayı kapıda karşılayıp hiç bekletmeden ilgili birime götürüp ameliyata hazırlıyor ve 1 gün sonra ameliyatı gerçekleştiriliyor, ardından kral misali bakım yapılıyor. Akabinde ameliyattan çıkan yakınımız 5 yıldızlı 1 odaya alınıyor, 1 hafta ultra bakım sonrası taburcu ediliyor, yine refakat için tayin edilen görevli tarafından hastane kapısına kadar tekerlekli sandaliye ile uğurlanıyor.

Hastanenin yemek, yaklaşım, nezaket ve anlayış konularını anlatmaya kalkarsam tek kelime ile MUHTEŞEM demem az bile kalır.

Demem o ki 2 komşu kent arasında 153 kilometre gibi kısa bir mesafe varken DÜRÜSTLÜK, LİYAKAT, NEZAKET ve İNSANLIK anlamında fersah, fersah anlayış var. Özel hastaneleri bile kıskandıracak bir atmosfer, mükemmel ötesi.

Demem o ki kendinizi İNSAN gibi görmek istiyorsanız bir gidin ELAZIĞ şehir hastanesini görün, eğer ki kendinizi değersiz hissetmek istiyorsanız Diyarbakır’da her hangi bir hastaneye gitmeniz yetecektir.

Mevlana’nın dediği gibi: “Kunduracının önünde çiftçinin aleti, köpeğin önünde saman, eşeğin önünde kemik, bir şey ifade etmez.” Siz eğer bunu yaparsanız ne sadakat nede liyakat kalmaz.