Kadir Sırrı Öztürk Ve Halk Oyunları - (Fahrettin Kanat'ın Yazısı)

Kadir Sırrı Öztürk, 1942 yılında Diyarbakır’da dünyaya geldi. İlkokul, Ortaokul ve liseyi Diyarbakır’da okudu. 1960 yılında İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi’nde okumaya başladı. Bir yıl sonra, maddi imkânsızlıklar nedeniyle bu okulu bırakıp, Diyarbakır’a geri döndü. O dönemde Diyarbakır’da yeni açılan Eğitim Enstitüsünün Fen bölümüne kayıt yaptırdı. Bu okulu başarılı olarak bitirerek mezun oldu.

Mezun olduktan sonra, Ziya Gökalp Lisesi’nde Fizik Öğretmeni olarak çalışmaya başladı. 1972 yılında da Dicle Üniversitesi Fen Fakültesinde iki yıl sekreterlik görevini yürüttü. Müzik ve Güzel Sanatlara olan zaafı nedeniyle, TRT kurumuna naklen atandı. Uzun yıllar TRT’nin çeşitli kademelerinde yönetici olarak görev aldı. 1993 yılında emekliye ayrıldıktan sonra İstanbul Özel Tarkan Lisesi’nde yedi yıl Müdür Yardımcısı ve Fizik Öğretmeni olarak, görev yaptı.

1998 yılında ‘’Gözlerin Dili ’’ adlı şiir kitabı yayınlandı. Bu kitapta yazılan bazı şiirler çeşitli ödüllere layık görüldü.

HALK OYUNLARI EKİBİNİ YETİŞTİRDİ

Halk oyunları ile yakından ilgilenen hocamız, Kadir Sırrı Öztürk, Ziya Gökalp Lisesinde görev yaptığı yıllarda bir Halk Oyunları ekibi kurarak, başarılı çalışmalar yaptı.

Halk Oyunlarının gelecek kuşaklara aktarılması gereken, önemli kültür zenginliği olduğunu belirten Öztürk, ‘’Halk oyunlarımız türleri, figürleri, ritim yapısı, oynama biçimiyle kültürümüzü yansıtırlar. Bu oyunlarda, insanımızın yaşamış olduğu olaylar, yaşam biçimi hakkında bize ciddi bilgiler verir. Oyun ve müzik doruk noktasına ulaşır. Halk oyunları insanımızın aşkının, sevgisinin, kahramanlığının; kısacası yaşamsal tepkilerinin adeta birer tarih belgeleridir. Tabii bizi, halk oyunlarının toplumsal ve kültürel faydalarının yanı sıra pedagojik yanı da ilgilendiriyor. Çünkü Halk Oyunları bu yönüyle önemli bir eğitim aracıdır.’’  demişti.

Değerli Hocamız Kadir Sırrı Öztürk’e yaptığı çalışmaları ve halk oyunlarına verdiği hizmetlerinden dolayı teşekkür ederiz.

Sayın hocamızın bir şiirini de sizlere aktarmak istiyorum.

KOMŞU KIZI

Komşu kızı yavaş yürü yollarda,

Her adımda can evime basisan

De basma le…

Fırtınalar gibi yaban rüzgârsan

Her dakika başka yönde esisen

De esme le…

Karaca dağını duman sarınca,

Yemini yuvaya taşır karınca,

Karışıyor kafam sana varınca,

Sen delirdin diye bahan küsisen.

De küsme le…

Dermanı olmayan yürek acım var,

Acı dindirene ihtiyacın var.

Karahübürlü dut ağacım var,

Her bakışta bir dalını kesisen.

De kesme le…