Biz insanlar ne kadar farklıyız değil mi? Var olmamız için onlarca sebep varken yok olmamız için hiçbir sebep yok. Bazen düşünür ya insan kendi kendine zaten genelde bu yorar insanı kendi kendine düşünmek yalnız kalmak bir başına tüm zorluklara rağmen varım dersin ya hayata küçük de olsa belki tüm varlıklar alemi için aldığın nefes fark edilmese de varım dersin buradayım bakın nefes alıyorum der gibi hissedersin. Büyüdükçe değişir pek çok şey çocukken varlığımızı ispatlamak adına bağırarak verdiğimiz o çaba yaşımız ilerledikçe sessizliğe bürünür fark edilmek değil de fark edilebilmek isteriz belki de ondandır bu sessizlik belki bir direniş, belki serzeniş, belki hayata sorulan hesap veya daha onlarca sebep ama bir tepki olur.
Nedendir bilinmez Küçükken yaz kış çizdiğimiz evin bacası tüterdi çizdiğimiz evin bahçesinde ağaç ağaçta elmalar olurdu, güneş hep en tepede ısıtırdı bizleri hayallerimizi süsleyen renkler kâğıtları süslerdi kocaman gözlerimiz yaptığımız minicik başarıları anlatırken büyür kocaman olur mutluluk dolardı heyecandan büyüyünce yapmak istediklerimizin gururunu küçükken yapmış gibi taşırdık üzerimizde oysa büyüyünce yaptıklarımız yapacaklarımız listesini azaltmaya başladığında ne çok normal karşılardık bunları gözlerimiz büyümez içimiz o kadar heyecan dolmaz olurdu acaba yaparken geçen sürede yaşadıklarımızdan kaynaklı mı?
Sahi bizler o masum çocukları bu hale getirmeyi nasıl başardık? Hakettikleri veya haketmedikleri neler verdik onlara mesela bir şans tanınsa bizlere ve küçüklüğümüzde ki çocukla yani kendimizle 2 saat geçirmemiz gerekse ne deriz ona? neler anlatırız? veya neler dinleriz ondan bence anlatmak yerine dinlemeyi seçeriz pek çoğumuz zira o çocuğun bizlere söyleyeceği çok şey var. Masum hayalleri gülen gözleri var. İlk ne der bize sizce çocukluğumuz?
Bence sana ne oldu der. Gülen gözlerime naptın der belki, belki hesap sorar belki bu koca yaşınızla sizi dizlerine başınızı koyup dinler sessizce. Daha neler yaparız bilmem her birimiz çocukluğumuzla 2 saat geçirme şansına sahip olsak düşünsenize …..
