Son birkaç aydır yapılan yoğun trafik denetimleriyle karşılaşıyoruz.Kazaların önlenmesi ve trafik kurallarına uyulması açısından oldukça önemli bir uygulama.Araç sürerken telefon ile konuşmak, kırmızı ışıkta geçmek ve hız sınırını aşmak, yayalara yol vermemek gibi durumlar için para cezalarının arttırılmış olması da etkili olabilir.Kavşaklarda bekleyen trafik ekipleri de hız yapmak isteyen araç sürücülerine engel olabiliyor.Keşke bu tür caydırıcı önlemler dönemsel değil de her zaman uygulansa.Diyarbakır güze ve geniş yolları, adrenalin peşindeki hız tutkunu sürücüler için bulunmaz nimet. Akan trafikte eminim birçoğunuz sağlı, sollu makas yaparak dikkatinizi dağıtan birçok düşüncesiz sürücüyle karşılaşmışsınızdır. Hem kendilerinin  hem de seyir halindeki araçlarda bulunan insanların hayatını tehlikeye atan bu tür manevralar ise trafik denetimlerine rağmen azalmış değil.Bir hafta önce Şanlıurfa yolundan Silvan'a doğru giden damperli bir kamyonun yaptığı hız ve makas az daha gözlerimin önünde büyük bir kazanın yaşanmasına neden olacaktı.Neyse ki çevredeki araç sürücüleri soğuk kanlı davrandı da olası bir facianın önü alındı.Durumu ve kamyon şoförünün dikkatsizliğini trafik ekiplerine bildirmek istedim ama üzerindeki çamur tabakası plakanın okunmasına engel oldu.Tabi kazaların önlenmesi amacıyla trafik kontrol ve uygulamalarının sürekli olması gerekiyor. Ama bana göre önemli bir diğer nokta da gözden kaçırılmamalı.Kavşaklarda hayatlarını tehlikeye atma pahasına hala cam silen ve dilenen birçok çocuk ile karşılaşıyoruz. Cam sil kutularındaki suyu bir metre öteden cama püskürten ve siz istemesiniz de camını silen çocukların sayısı gün geçtikçe artıyor.Radison Otel kavşağındaki kadın dilenciler, Alay kavşağındaki küçük dilenci kızlar ise işin bir başka dramatik yönü.Alay kavşağında gördüğüm küçük bir durumu paylaşmak istiyorum.Işıkta beklerken yaşları 6-7 olan iki kız çocuğu cama dayanıp para istedi.Para vermenin çocukların kişiliğinde dejenerasyon yarattığına inanıyorum. O çocukları trafiğe salan sosyal ve ekonomik yapıyı gözardı etmek elbette yanlış. Maddi durumu kötü ailelerin çocukları oldukları aşikar. Hiçbir ebeveyn çocuğunu, ölümü pahasına sokağa salmaz ama nedeni ne olursa olsun 5-6 yaşındaki çocuğu trafiğin içine göndermenin özünde sorumsuzluk olduğuna inanıyorum.Benden para isteyen çocuklara zaman zaman şeker ve sakız veriyorum.O gün şansıma ne şeker vardı ne de sakız. Çocuklar camdan para isteyince vermeyeceğimi söyledim. Bunun üzerine her ikisi de camı yumruklayarak arkadaki araçta şanslarını denemek istediler. Bu üzücü durum karşısında ne yapılabilir ki, çocuklar sokakta zorbalığı da öğreniyor.Hemen yanımda duran doblonun sürücüsü kızlara seslenip elindeki poşeti onlara verdi.Poşeti alan kızlar kaldırıma oturup torbayı açtı. İçinde pembe bir hırka vardı. Bir de iki çikolata. Çikolatayı alan kızlar, hırkayı koydukları poşeti orada bırakıp uzaklaştılar.Küçük ama üzücü bir anekdot...Dağkapı'da gördüğüm bir başka çocuğun hikayesini de anlatmadan yazıyı bitirmek istemiyorum. Ama bu diğerlerinde biraz farklı.Tartısıyla ailesinin geçimine katkı sunan dördüncü sınıf öğrenici küçük Umut ile karşılaştım dün. Hızlı adımlarla geçen insanların dikkatini çekmek için kendince bir yöntem geliştirmiş küçük çocuk. Dondurma çubuklarından anne, baba, iki çocuk çekirdek aile figürü yapmış. Hemen üstlerine de beyaz bir bez sermiş. Tartıdan ziyade çubuktan yaptığı figürler dikkatimi çekiyor.Dördüncü sınıfa giden Umut, okuldan sonra her gün tartısını alıp farklı caddelerde akşama kadar para kazanmaya çalışıyormuş. Figürleri soruyorum "Dikkatleri üzerime çekmek ve daha fazla insanın tartılmasını sağlamak için yaptım" diyor. Başarılı oluyor. Sekiz yaşındaki bu küçük dikkat çekerek diğer tartıcı çocuklara fark atacağına inanıyor.Dilenmiyor bu küçük çocuk ve dışarıdaki zor dünyada başarılı olmanın yolunun yaratıcılığını devreye sokmak olduğunu biliyor. Zorluklara rağmen pes etmeden çalışmanın onu bir gün başarıya götüreceğinin de farkında.  Yolu, bahtı, şansı açık olsun küçük Umud'un...