Bir zamanların baş tacı olan Ana ve Babalar şimdilerde bakım evlerinde tek başına hayatını sürdürürken, her gün kapı ve pencerede yolunu beklediği o vefasız evlatların yolunu bekliyor; “Hasretle.”Ne oldu bizlere de, bizleri 9 ay karnında besleyen, gecesini gündüzüne katarak, uyumadan yetiştirdiği, okuttuğu, evlendirdiği bu evlatlar neden şimdi bu Cennetin anahtarı olan Ana ve Babaları bakım evlerine atarak keyiflerine bakan evlatlar, hiç yaşlanmayacağını mı zannediyor.Bir gün bu durumun başlarına geleceklerini hiç düşünmüyorlar mı.?Bakım evine bırakılan Anne ve Babaların yüzde 90’ı erkek evladının Anne ve Babasıdır, yüzde 10’u kız evladının Anne ve Babasıdır, bunun sebebi de gelinlerin kocalarının Anne ve Babalarını istememesinden geliyor.Bakın bu olmuş hikayeyi iyi dinleyin:Bir evde Anne ve evladıyla tek başına yaşıyormuş, çocuğun askerlik zamanı gelmiş, askere gitmiş, iki sene Askerlik görevinden sonra geri dönmüş, bu askerlik süresince Anne başkalarının ev işlerini ve çamaşırlarını yıkayarak para kazanmış ve bu paraların çoğunu oğlu askerde parasız kalmasın diye  oğluna göndermiş, Askerden dönen çocuğun evlenme zamanı gelmiş, Annesi; “Oğlum bir an önce evlen ben ölmeden senin mürüvvetini göreyim yoksa gözüm açık giderim” diye oğlunu evlendirmek için elinden geleni yapmış.Nitekim çocuk evlenmeye karar vermiş ve mahalledeki bir komşunun kızına gönlünü kaptırmış, Annesi Oğlunu evlendirmek için kız evine gitmiş ve kızı istemiş, gelin olacak kız o kadar güzel karşılamış ve hürmette en ufak bir kusur yapmamış.Bu iki genç evlenmiş, evlenirken, damat “Benim tek bir Annem var o da bizimle yaşayacak” deyince, gelin hiç tereddütsüz kabul etmiş ve; “Ne demek senin Annen benimde annemdir’’ diyerek damadın gönlünü kazanmış.Evlendikten br ay sonra evde huzursuzluklar başlamış, bu huzursuzluk epey devam etmiş ve sonunda bunların bir erkek evladı olmuş, doğan çocuk 10 yaşına gelmiş devamlı Baba Annesinin yanında ve ona çok bağlanmış, bunu fark eden gelin, bir gece kocasına ‘’Ya Annen ya ben ikimiz arasında seçim yap yoksa evi terk ederim’’ diyerek kocasını zorlamaya başlamış, öyle bir hal almış ki damat annesinden vaz geçmiş.Baba, bir sabah kalkmış, tahtadan bir kaşık, ve bir tabak yapmaya başlamış, çocuk ‘’niye bunları yapıyorsun baba’’ deyince; ‘’Bunlar Anne annenin kaşık ve tabağıdır’’ demiş ve  at  arabasına bir döşek, bir yorgan, bir yastık ve biraz yiyecek erzak alarak; ‘’Anne kalk seni bugün kıra götüre’ cem orda piknik yaparız ve birazda temiz hava alırsın’’ diyerek oğlunu da alarak bir dere kenarına gitmişler, Annesine yatağını sermiş, ‘’Sen burada biraz istirahat et’’ diyerek annesini yatırmış, annesi uykuya dalınca oğlunu alarak gitmek isterken, Çocuk sormuş; ‘’Baba babaannemi almayacak mıyız’’ deyince, Baba ‘’oğlum Baba Annenin evi bundan sonra burasıdır diyerek eve geri dönmüş.Bir gün sonra Baba sabah kilerden gelen bir sesle uyanmış ve kilere gitmiş, Kilerde oğlunun elinde keser ve bir tahtayı oyarken görmüş ve sormuş; ‘’Ne yapıyorsun oğlum bu erken saatte burada’’ Çocuk; “Baba hani sende yaşlanacaksın ya bende seni arabaya koyup pikniğe götüre cem ve seni orada bıraka cam diye şimdiden hazırlık yapıyorum” deyince, Baba kafasını iki elinin arasına alarak “Ben ne yaptım” diyerek koşa koşa Annesini bıraktığı yere gitti ve Annesinin yattığını görünce sevindi, bir müddet sonra annesi,’’ Oğlum eve dönelim’’ deyince annesini sırtına alarak eve getirdi ve Karısına dönerek; ‘’Seni bu evde bir daha görmek istemiyorum, nerdeyse senin yüzünden Anamdan olacaktım’’ diyerek kadını babasının evine gönderir.