KÜÇE BAŞIDesem ki “sevgi” yeryüzünden çekildi, doğru demiş olmam, çünkü dünyamız “sevgi” ekseninde dönüyor, İnsanı “ahseni takvim” olarak yani en güzel surette yaratan Rabbimiz onu severek yaratmış, gıda olarak bildiklerimizin dışında “temel gıda” olarak da sevgiyi katmıştır.İnsan ise “doğal” olarak yaratılan çok şeyi değiştirmek için uğraşmış, hala da uğraşmaktadır, denizlerde kirlilik, ormanlarda ağaç katliamı, havanın nefes alınamaz hale gelmesi, sözümüze misal olarak yeter sanırım.Konu başlığımızdaki “sevgi şekil mi değiştirdi” sözümüzü biraz açmak isteriz, evet sevgi yer değiştirmedi ancak “şekil” değiştirdi, insan bedeninde sevginin yeri bellidir ve kalptir,  aslında çok temiz olması gereken kalbi insanlar kirletmekten çekinmemişler ve içine olmadık “kirliliği” doldurmuşlardır.Böyle yaptıkları için de O’nun gerçek sahibine yer bırakmamışlardır, kalbin sahibi Allah’tır ve O’nu kendisi için yaratmıştır, Kur’an-i  İfadeyle; “zalim ve cahil” olan insan kalbine öyle yüklemeler” yapmıştır ki sahibini unutmuş, şeklini değiştirdiği “sevgi” ile  bütün uygulamalarını doğru olarak  kabul etmiştir.Böyle olunca da tek kelimede ifade edecek olursak “madde” sevgisi kalbin bütün kılcal damarlarına kadar işlemiştir, evet insan maddeyi, yani dünyayı çok sevmiştir, doları, Euro’yu, altını çok sevmiştir öylesine çok seviştir ki kalbinde bu sevgiden öte sevgiye yer bırakmamıştır.İnsanları aldatmayı bu sevginin getirisi olarak kabul etmiştir, çalmayı, çırpmayı da bu sevgi sebebiyle yapmıştır, yapmaktadır, bu sevgi ona cinayet bile işletmiştir, işletmektedir, önce “madde” diye tanımladığımız  “dünya” ya da para sevgisi insanı egemenliği altına almış, insan onu kazanmak, korumak adına her türlü kötülüğü işlemiştir.“Madde” ya da dünya sevgisi insanı yaşadığı her çağda “esir” almıştır, nitekim bir zamanlar “din” dinarla, yani para ile anılmıştır ki bugün de öyledir, bugün “dolar” sevgisi insana dinini unutturmuştur.Ehl-i kerametten olan mübarek zat Şeyh Muhyiddin-i Arabi: “taptığınız şey ayaklarımın altındadır” demiş ve bu sözün “şifresi” Yavuz Sultan Selim’in Şam’a geldiğinde çözülmüş, görülmüştür ki o zatın o gün ayak bastığı yerin altında kocaman bir “gömü” ortaya çıkarılmış ve o anda camide ibadette bulunanlar ibadeti bırakarak gömüye akın etmişlerdir.O “akın” hala devam etmektedir, ne kadar çok üzücüdür ki Rabbimizin nazarında bir sineğin kanadı kadar değeri olmayan dünya, kısaca “madde sevgisi “şekil” değiştirerek gerçek sevginin yerine geçmiştir, bu yüzdendir ki insan insanlığını yitirmekle kalmamış yolunu ve yönünü değiştirmiştir.Özetleyecek olursak günümüzde en çok adı anılan “dolar” deyim yerinde ise “kutsallaşmıştır” dolar olsun da ne olursa olsun, dolar olsun da kasalar, keseler dolsun, dolar olsun da fuhuş, ahlaksızlık, hayasızlık bütün her yeri kaplasın, esnaf artık “müşteri veli nimetimdir” demiyor da “dolar veli nimetimdir” diyor.Berhudar olasınız, ömrünüze bereket sevgili okurlarım..ŞİİRDÜNYA SANA KALIR DEĞİL-DOLAR SEVERLERE”Aldanma gönül aldanma,Dünya sana kalır değil.Işığın hep yanar sanma,Dünya sana kalır değil. İster ağla, ister dövün,İster dolarınla övün,Ölüm seni bulur bir gün,Dünya sana kalır değil. Tahta ata binersin sen,Öz evine gidersin sen,Mezarında nidersin sen?Dünya sana kalır değil. Şu oğlun, şu da kızın,Şu enişten, şu baldızın,Bir de bakmışsın yalnızın,Dünya sana kalır değil. Hani gençlik, nerde servet,Biter haz duyduğun lezzet,İster ağla, ister sabret,Dünya sana kalır değil. Vefasız deme dünyaya,Sadece yoldur ukbaya,Davran çalış yol almaya,Dünya sana kalır değil. Mergen  yeter bunca elem,Yazmakla yorgundur kalem,Şunu bilsin cümle alem,Dünyü sana kalır değil!..MEVLÜT MERGEN AMİDİDiyarbekir, 14.02.1987