Günümüz gençliğinde dikkat çeken bir eğilim var: Her şeye hızlıca ve çabasız ulaşma arzusu. Teknolojiyle büyüyen nesiller, bilgiye, eğlenceye ve hatta başarıya birkaç tıkla ulaşmayı artık hayatın doğal bir parçası olarak görüyor. Ancak bu kolaylık, bir yanılgıyı da beraberinde getiriyor: Gerçek başarı, sabır ve emek gerektiren uzun bir süreç değil de anlık bir kazanç gibi algılanıyor.
Eskiden bir hedefe ulaşmak, zorlukları aşmak ve hata yaparak öğrenmek doğal bir süreçti. Bu süreçte sabırla çalışmanın değeri büyük bir erdemdi. Bugün ise sosyal medyada hızla elde edilen popülerlik ya da kısa yoldan gelen başarı, gençlerin gözünde gerçek bir ödül gibi algılanıyor. Fakat bu yüzeysel başarılar ne kadar kalıcı olabilir?
Her şeyi hızla elde etmek, uzun vadede derin bir tatminsizlik yaratıyor. Kolayca gelen şeyler, aynı hızla anlamını yitiriyor. Gençler, emek harcamanın, başarısızlıklar karşısında yılmadan tekrar denemenin aslında hayatın en öğretici yanları olduğunu unutmaya başlıyor. Oysa en kalıcı ve tatmin edici başarılar, çaba gerektiren, sabırla örülen süreçlerin sonunda gelir.
Asıl mesele, başarıya giden yolda kazanılan deneyim ve kişisel gelişimdir. Gençlere hatırlatmamız gereken belki de bu: Sonuca odaklanmak yerine, o sonuca ulaşmak için harcanan emeğin değerini bilmek. Gerçek başarı, yalnızca varılan yer değil, o yolda gösterilen çabadadır.