Mayıs ayının ikinci pazarı Anneler günü, tüm annelerin anneler gününü kutluyor, buradan hepsine sevgiler gönderiyorum.Bize sevginin, hayatın anlamını yaşatarak öğreten biricik annelerimizin değeri elbette ki senenin bir günü alınacak hediyelerle ölçülemez. Ama bize karşılıksız sevgisini veren annelerimize olan sevgimizin maddi bir değeri olmak zorundaymış gibi empoze edilen tüketim anlayışı hakim kılındı.Büyük markaların süsleyip piyasaya sürdüğü birbirinden pahalı ev gereçleri değil annelerimize karşı olan sevginin ölçüsü.Oysa ki yılın her günü onlara vereceğimiz değer ve sevginin, dünyadaki en pahalı hediyeden daha kıymetli olduğunu ancak anneler bilir.Bu günün ortaya çıkmasında etkili olan gerçek hikaye aslında çalışan annelerle ilgili.1832 ile 1905 yılları arasında Amerika'nın Virginia Eyaleti'nde yaşayan hem öğretmelik yapan hem de işçilerin iş sağlığının düzenlenmesi için aktivistlik yapan  Ann Maria Jarvis, Amerikan iç savaşı sırasında anneleri her iki tarafın da yaralılarına bakmaları ve ihtiyaçlarını gidermeleri konusunda organize eder.Savaşın bitimiyle annelerin daha aktif ve daha sosyal olmaları konusunda bir kampanyayı yürütür ve “Anne Çalışma Günü” ilan edilsin istiyor. Yani günümüz anneler günü anlayışından biraz farklı. Ann Maria, anne şefkatinin dünyayı kurtaracak yegane şey olduğuna inanır.Ann Maria Jarvis 10 Mayıs 1905’de hayatını kaybedince kızı Anne Jarvis annesinin yolundan devam eder. Annesinin ölüm yıl dönümü olan 10 Mayısın  “Anneler Günü”nün resmi olarak ilan edilmesi için çaba sarfeder.Siyasetçilere, valilere ve din adamlarına yüzlerce mektup yazar, Anneler günü derneğini kurar, yedi yıllık çabaları sonuç verir ve Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Wilson, sembolü beyaz karanfil olan anneler gününü resmen ilan eder.Elbette ki kadınların ekonomik özgürlüğü çok değerli ve önemli. Çalışmak zorunda olan, bebekleri kreşlerde, bakıcıların ellerinde büyüyen milyonlarca anne var. Bütün çocuklar ilkokula kadar annelerinin ilgisi ve sevgisiyle büyümeli. Hiçbir anne, altı aylık bebeğini evde bırakıp işe gitmek istemez. Çocukların daha sağlıklı olması, annelerin daha verimli olması için çalışan annelerin en az üç yıl bebeğini kendisi büyütebilmeli. Bunun için ücretsiz izin değil, bebeğine baktığı süre içinde maaşının bir bölümü de olmalı.Ayrıca kişisel fikrim, ev hanımı olan kadınların ve annelerin de bunun için ekonomik yönden desteklenmesi gerekir.Ekonomik kaygıları çocuklarına verecekleri sevginin önüne geçmemeli.Ama her çocuğun annesiyle, her annenin çocuğuyla geçireceği zamanın değerini dünyadaki tüm hazinler karşılayamaz.Bugün, anneler günü, annelerimizle geçireceğimiz zamanı, alışveriş merkezlerinde pahalı hediyeler aramakla geçirmeyelim. Onların hayatımızdaki değeri bir günle ölçülemez elbette, her günü anneler günü gibi kutlayalım, sevgimizi göstermek için hiçbir bahanenin arkasına sığınmayalım.Onlar bizim hayatımızın anlamı, onlar bize hayatı bağışlayan...Bu yüzden sevgimizi ve değerlerini sadece bir gün ile sınırlı tutmayalım.Tüm annelerin anneler günü kutlu olsun...