Şikayetim Var Anne
İBRAHİM HALİL DEMİR'İN ŞİİRİ
Sevda yüküm çok ağır
Taşıyamaz oldum anne!
Omuzlarım yara bere içinde
Aşk yolunda bitap düşmüş bir hamalım.
Yoruldu kol kanadım bitti tükendi takatim!
Yaşayan bir ölü oldum anne!
Riyakarların meclisinde kalmadı saadetim!
Suratımdan düşen bin parça sanki anne!
Ben böyle değildim.
Bir acayip oldum anne!
Ne aslan aslanlığını yapıyor,
Ne de tilki kurnazlığından vazgeçiyor anne!
Yapay ortamlardan sıkıntılarım var
En geniş mekanlarda bile yüreğim daralıyor anne!
Ölüm istenmez ama ben istiyorum bazen!
Gönül tarlalarımı çoraklaştırdılar,
Yedi veren gül bahçelerimin bülbülleri muhacir oldu!
Meydanlar uğursuzluk simgesi baykuşlara kaldı anne!
Nisan yağmurları bardaktan boşalırcasına yağmıyor artık!
Kanlara su karışmış anne!
Birileri bulandırıyor gönül pınarlarını
İnsan görünümlü canavarlardan çekiniyor, korkuyorum anne!
Yazdıklarımı bile anlayamaz oluyorum!
Bal dökülmesi gereken dillerden zehirler dökülüyor anne!
Bilim adamlarının içindeyim ama
İçi boş sıfatları beni derinden yaralıyor anne!
Enaniyet atına binmiş dolu dizgin
gidiyorlar atlarını habire kırbaçlıyorlar!
Hakkaniyetten çok uzaklar
Mesleğinin hakkını verenlere tuzaklar kuruluyor anne!
Şikayetlerim var ama kime arzedeceğimi bilmiyorum
Çünkü herkes topu birbirine atıyor,
Çünkü herkes kendini yağ misali su üstüne çıkarıyor!
Herkes ideailist olup çıkıyor karşıma anne!
Kendileri nimetlerin içinde boğuluyorken
Bana sabretmemi telkin ediyorlar ve senin imtihan böyledir diyorlar anne!
Yani anlayacağın işin kolayına kaçıyorlar
Bana gelince herkes Hz Ömer oluyor!
Hakperest ve hakkaniyetçi olmak böyle midir?
Aslında böyle yapmakla kendilerini kandırıyorlar anne!
Ama içtimai hayatta onlarca örneklerini görüyorlar,
Buna rağmen akıllanmıyorlar anne!
Tek güvencem var o da Allah c.c Adil ismi ve mizandır
Anne, amacım seni üzmek değil
Üzdüysem hakkını helal et anne