Bir insan, kardeşçe kucaklaşmıyorsa,
Muhabbet ve sevgi fedailiği yapmıyorsa,
Mert ve babayiğitler gibi yaşamıyorsa,
Eğleşmem kaçarım ondan durmam yanında!
Bir insan, gönülleri fetih etmiyorsa,
Zalimlere celalli ve haşin bakmıyorsa,
İçtimai hayatta vakarlı dolaşmıyorsa,
Eğleşmem kaçarım ondan durmam yanında!
Bir insan, mazlumların gözyaşını silmiyorsa,
Ya göründüğü gibi ya da olduğu görünmüyorsa,
Fikri güzel gönlü güzelleri arayıp bulmuyorsa,
Eğleşmem kaçarım ondan durmam yanında!
Bir insan, bayrağını ve ülkesini sevmiyorsa,
Konuşurken utanmadan yalan konuşuyorsa,
Büyüklerine saygılı küçüklerine sevgili olmuyorsa,
Eğleşmem kaçarım ondan durmam yanında!
Bir insan, hak ile batılı birbirinden ayırmıyorsa,
Bakmakla yükümlü olduklarını helal doyurmuyorsa,
Dostlarına rıza-i Lillah için gidip gelmiyorsa,
Eğleşmem kaçarım ondan durmam yanında!
Bir insan, yerin göğün sahibini zikretmiyorsa,
Sütunsuz duran bu asumanı inceden inceye fikretmiyorsa,
Birbirinden güzel nimetlerden dolayı şükretmiyorsa,
Eğleşmem kaçarım ondan durmam yanında!
Bir insan, dostları için şirin uykusundan feragat etmiyorsa,
Dostlarının neşe ve üzüntülerini paylaşmıyorsa,
Nefsin şeytani heves ve arzularından kaçmıyorsa,
Eğleşmem kaçarım ondan durmam yanında!
Bir insan, boşu doluya doluyu boşa vuruyorsa,
Bugünün işini bile bile yarına bırakıyorsa,
Bindiği dalı kesiyor yediği tabağı kirletiyorsa,
Eğleşmem kaçarım ondan durmam yanında!
Bir insan, asil atalarının kemiklerini sızlatıyorsa,
Başkalarının namusuna kem gözlerle bakıyorsa,
At izi ile it izini, sap ile samanı birbirine karıştıyorsa,
Eğleşmem kaçarım ondan durmam yanında!
Bir insan, Allah’ın adıyla sofraya oturmuyorsa,
Vicdanını kaybetmiş zalimlerin önünde ceketin ilikliyorsa,
Dünya nimetlerini acılaştıran ölümü sık sık tefekkür etmiyorsa,
Eğleşmem kaçarım ondan durmam yanında!