GÖNLÜMCEDOSTAllah’ın dostluğunu kazanana ne mutlu,Ateşte yanmamaya sade onlar umutlu.Maddeye küstür onlar, zenginlik istemezler,Lokmanın helalinden gayri taam yemezler!..MMSÖZ GELİŞİMEVLÜT MERGEN AMİDİİsimlerini bildiğimiz rüzgarların dışındadır “moda” rüzgarı,  diğer rüzgarların hızı ölçülebildiği halde moda rüzgarının hızını ölçmek mümkün değil, hayatın hemen her safhasında görmek mümkündür bu moda rüzgarını, sözü günümüzde giderek yayılan ve “can dostları” diye nitelenen ve eğitilerek ehlileştirilen “ev” hayvanları modasına getirmek istiyoruz.Diğer bütün moda rüzgarları gibi bu modayı televizyonlar estiriyor, özellikle ekranlara çıkıp “reklamı” yapılsın, adından söz edilsin diye çoğunlukla kadın “sanatçılar” kucaklarına aldıkları köpeklerle görüntüleniyor ve bilhassa gençler ve çocuklar: “ay çok tatlı” diyorlar.Oturduğu mekanın ve ekonomik durumunun yeterli olduğuna inanan bazıları hem kendilerinin ve hem de hane halkının “çok tatlı” görüşünde buluştukları kedi ve çoğunlukla köpekleri satın alır, onlarla “hoş” vakit geçirirler, bazıları gittikleri yazlıklarına da götürürler, bu satırları yazmamıza da bu durum sebep oldu.Çünkü medyaya akseden haberlerden öğreniyoruz ki yazlıklarından evlerine dönmek isteyenlerin bazıları o hayvanları sokak ortasına, sahipsiz olarak bırakıp gidiyorlar, çünkü sona erdi o hayvanı “ay çok tatlı” olarak görmek, acılaştı bir anda bıkkınlık getirdi, modası geçen giysiler gibi attılar çöplüğe, oysa yine medyaya intikal eden bir haberde gördük ki:“Boncuk” adı verilen köpek kendisini can dostu bilen sahibi hastalanıp hastaneye yatınca  günlerceO hastanenin kapısından ayrılmadı, dostluğun gereğini yerine getirdi hayvan olmasına rağmen,  ilgiyle izledim o haberi bir benzeri durum Japonya’da yaşanmış, ne güzel değil mi, güzel de tatil günleri bitince önce “ay ne tatlı” dediklerini sokağa bırakanlar da ne kadar çirkin değil mi?İnsan böyledir işte hem güzellik, hem de çirkinlik sadece onda görünür, köpekler kendilerine yiyecek ve içecek veren insanlara çok sadakat gösterirlermiş, ya insan?Evet ya insan? Kendisini yaratan, yaşatan, türlü nimetler veren, Yüce Allah’a ne kadar sadıktır insan, gece gündüz o yüce yaratıcının kapısından ayrılmaması gerekirken niçin başka kapıların bekçiliğini yapar, kendisi gibi aciz, muhtaç ve fani olanlara yönelir?Evet dostluk sadakat ister, insan sadece Allah’a yöneldiğinde yükselir, onun dışındaki yönelmeler yükselme getirmez, aksine alçalma getirir, öylesine alçalır ki yüce kitabımızda Rabbimiz onlar için (mealen) “belki de hayvan gibidirler” der, insan insanlığını, hayvanlara bakarak anlamalıdır.“Dost kapısı” birdir o da Allah’ın kapısıdır, Yunus ne güzel demiş değil mi:“Yüzüm senden döndürmesem”Selam ve dua ile.

HABERİ SİTEDEN OKU...